İçimdeki gavur

    İçimde bir gavur var, hiç yüzümü güldürmüyor !

    İçimdeki gavur , bencil, kendinden başkasını istemez..

    Beni yakan gavur, her gün bir oyunla canımı yakıyor..

    Ne olduğumu unuttum.. ben insan mıyım ?

    Anamdan doğdum: Doğduğum gün ağladım.. daha beş bile yaşamadan içimdeki gavur yakama yapıştı..

    Çocuk olup oynayamadım.. aile saadetini yaşayamadım..

    Bir lokma kuru ekmek için mücadele değer mi ?

    İçimdeki gavur yakamdan düşmüyor be dostlar

    Çalış çabala, sonunda, içimdeki bir gavur olsun , sonra altı gavur.. birini yıkamazken şimdi ben altı gavuru nasıl yıkacağım ?

    Çalış, çalış, sıkıntı stres , çektiğim acılarla  dişlerin dökülsün, bir lokma ekmek için değer mi ?

    Biz bu dünyaya niye geldik ?

    İçimdeki gavur beni rahat bırakmıyor.. ölümüm galiba onların elinden olacak..

    Hani Z kuşağı dediğimiz gençlik :” Beni anlamıyor” diyorlar ya işte içimdeki gavurlar de beni anlamıyor..

    Aşık Mahsunu şerif diyorla : Oy dumanlı dumanlı bizim eller diyor ya ,” ya işte öyle benim de içimde dumanlı dumanlı bizim gavurlar..

     Oturup ağlıyorum içim yanıyor ama bizim gavurlar bunu anlayacak gibi durmuyor..

     Bu gavurların yüzünden : ölüm benim için bir tozlu yoldur..

     Öleceğim, biliyorum, birkaç yıl sonra Bekir Doğan ölmüş diyeceklar sonra bizi unutacaklar , gavurlar bile unutacak onu da görüyorum..

     Ölümden korktuğumdan değil, bu gavurlar yüzünden imansız öleceğimden korkuyorum..

     Mezar taşım olur mu _ üzerine bir gün yüzü gülmedi derler mi ? böyle yazarlar mı bilemiyorum..

     Yereğim yanıyor : Gavurlar canımı sıkıyor..

     Ben nerede hata yaptım diyorum bilemiyorum.. Bu gavurlar niye bana musallat oldu orasını bilemiyorum

     Gavurlar parsel parsel eylemişler dünyayı , biz neresinde oyuncuyuz onu bilemiyorum..

     Beni anlayan olmadı: gavurlar ise yaşama şansı vermedi..

     55 yıldır çile çekiyorum: Soğuk demeden , gavur , baba gavur, ana gavur, analık gavur, şehir gavur, insanlık gavur ben yanıyorum , içim yanıyor, her şey olmuş bir gavur..

     Bugün sitemim var herkese , sana bana, gavur olan herkese , içim yanıyor yüzüm gülmüyor , ağlayarak geldiğim dünyadan göz yaşları ile gideceğim..

     Yar, evlat, ana , baba , kardaş dedik de ne oldu ? yüzümüz güldümü , gavurlar beni rahat bıraktı mı ?

     Gözlüklerimi unutmuşum, görmeden yazıyorum ortaya ne çıkar bilemiyorum, ama bur gün gavurlar bu yazımı okursa anlarlar diyorum..

     Gavuru AB de veya ABD aramayın dostlar, gavur bizim içimize girmiş..

     Mevlam gör diye iki göz vermiş, görün artık şu gavurları ,  , gerçek görsenize hayatınızdan kovamayacaksınız.. böyle bir şansınız yok..

    Bu gavurlar : Milletin sırtından doyuyorlar, bunu görünce yüreğim yanıyor elimden bir şey gelmiyor.. çile çekiyorum, evde çile, iş yerinde çile , hayatta çile böyle geldi böyle gidecek galiba dostlar..

     Bir gün yüzüm gülmedi.. Kader derler bana hiç gülmedi.. ekmeği buldum, içine katık bulamadım, katık buldum ekmeği bulamadım.. bir nal buldum üç nal ile bir ata kaldım, gavurlar fırsat verise bir atım olur inşallah,…

     Derdimi yazamıyorum: Gavurlar bana saldıracak , her gün beni üzüyorlar..

     Hak bana bir ömür vermiş: geride bir eser bırakamadan gideceğim bu feni dünyadan galiba..

       Zalim gavurdan daha ne yazayım bilemiyorum..

      İçimdeki gavur beni öldürecek sevgili dostlar, bir gavur ile mücadele ederken, altı gavur oldu söyleyin ben ne yapayım ?

      Sizlere gavursuz günler diliyorum..

      Ben yandım siz yanmayın !

      İyi günler