İnsan ve Hayvan Farkı !

Hayvanları çok seviyorum: Kadı, Köpek, Kuş, koyun, keçi, inek fark etmez birkaç hayvan hariç hepsini seviyorum..

İnsanlarla anlaştığım pek söylenemez !..

Her birimizin içinde, tanımadığımız biri daha vardır.

Ne zaman ortaya çıkar? Kızgınlık, sinirsel, asabi durumlarda kendini gösterir.

İnsanın içinde bir insan daha var !

Yolda bir kız gördüm: Kalem gibi düzgün , beyaz, yeşil gözlü , gamzeli hanıma dedim ki : Bunu takip edelim Mücahit isteyelim!..

Kız yanımıza geldi, karşımızda iken telefon çaldı, karşıdaki kişiye öyle küfürler savuruyor ki inanılır gibi değil..

Hanım: Al oluna bulduğun kız dedi ! Böyle gelin mi istiyorsun ? Dedi..

Başımıza gelen olaylar neticesinde, çok sevdiğin insanın hak etmediğin sözlerle seni suçlaması gibi. Hayvan mı İnsan mı ?

İnsanoğlunun ne kadar zor ve acımasız bir varlık olduğunu daha iyi anlıyorsunuz ve de tanıyorsunuz. Gazze de soykırımı var yetmez mi ?

Gerçekten dünya tarihinde insan kadar kendine ve yaşadığı çevreye zarar veren bir başka canlı daha olmadı, olmayacak.

Birlik olalım : Ekip olalım istiyoruz ama olmuyor ! Ben insanları seviyorum onlar bizi sevmiyor.. ! Ne diyelim dostlar..

Neşet Ertaş ozanımız diyor ya ! :

Bilemedim kıymetini kadrini

Hata benim, günah benim, suç benim

Elimle içtim derdin zehrini

Hata benim, günah benim, suç benim

Dostluklar biterken insanların beraber yürüdükleri diğer insanlara ne denli büyük öfkeler biriktirdiğine şahit oldum.

Kıskançlığın, egonun, hırsın, insan ruhunu nasıl sardığına yaşadığım sürece şahit oldum ve en sonunda her insanın içinde bir şeytan olduğu düşüncesine vardım, Allah deyin şu şeytanlar çıksın içinizden , bir kere Allah deyin !..

Kime dost diyerek elini uzatsan seni ısırıyor !.. Anladım ki bu şeytanı kontrol eden ya da edebilen insanlar toplumda göreceli olarak iyi ya da normal olarak kabul görürken, edemeyenler acımasız olarak adlandırılıyor. Ölüm hayatın bir parçası.

Her canlı doğuyor, yaşıyor ve sonunda ölüyor. Önemli olan bize verilen kısa zamanı nasıl değerlendirdiğimiz, bu hayatı nasıl yaşadığımız ne kadar ürettiğimiz ne çok yüreklere girdiğimiz.

Gönüllere giremezsen Maraş Senin olsa ne yazar ki !..

Bize verilen ve adına ömür denilen zamanın, bir tek saniyesinin bile boşa harcanamayacak kadar kısa olduğuna inanıyorum ve hayatımı çok seviyorum. İnsanları incitmekten, kalp kırmaktan çok korkuyorum.

Bir defa kalp kırmak , Kabeyi yetmiş defa yıkmaktan daha büyük günah olduğunu söylüyor bizim büyüklerimiz..

İşte bu yüzden hayatımın her köşesini yaşarken ya da çalışırken hep üzerine bir şeyler koymayı, gönüllere girmeyi ve insanlara yardımcı olmayı ve de hep üretmeye çalışıyorum.

İnsanların beni sevmesi ya da takdir etmesi gibi bir hayalim yok. İstemediğimiz bir şeyi yapınca dostun rahatlamak için, kendimizce haklı bir nedene sığınırız. Oysa arkada tamir edilmeyen bir kalp bırakırız. İçimizdeki şeytan denilen olgu belki de insanın zayıf yönlerinin bir aynasıdır.

Abi özür dilerim : Hakkını helal et , gel sarılalım bir birimizi sevelim helalleşelim diyemiyoruz..! gurur kibir , ben ben ben , bizi öldürüyor..

Belki orta yolu bulabilirsek, hataların olduğu anlar siyah beyaz gibi ve siyah olduğu beyaz arasındaki grilikte bazen zayıf olabiliyor olmanın rahatlığıyla yaşayabiliriz.

Ama unutulmamalı; El yarası geçer, dil yarası asla geçmez. İnsanlar dıştan nasıl görünürlerse görünsünler aldanmamak gerek. Boşuna dememişler ‘dışı seni yakar, içi beni yakar ! Dostum..

Uzun yazı oldu: Özü Son söz :

Kısacası bugün Cuma ! ; insan öyle karmaşık bir varlıktır ki kendine cenneti de yaşatır , diğerlerine cehennemi de. İnsan en şerefli canlıdır. Ama kırdığı bir kalple dünyayı yıkar gider !

Maraş, Türkiye değil Dünyayı versen : Bir dost bulamazsın bulunanın kıymetini bil hatayı kendinde ara ve görünce özür dilerim kardeşim hakkını helal et de ve gurur , kibir seni cehenneme götürmesin kardeşlerim.. yüzde yüz haklı bile olsan özür dile helalleş ne var ?

Hayırlı Cumalar sevgil ile kalın güzel kalın

iyi günler