Yarını Bilen Biri Var mı ?
Aşık Veysel Şatıroğlu diyor ya : “Uzun İnce Bir Yoldayım, Gidiyorum Gündüz Gece, Bilmiyorum ne haldeyim, Gidiyorum Gündüz Gece, Dünyaya geldiğim anda, Yürüdüm aynı zamanda , iki kapılı bir handa , yürüyorum gündüz gece..!
Peki fazla söze gerek var mı ?
Kahramanmaraş’ın yiğit evladı : Hilmi Şahballı ise : Yürüyorum diyor ama o da sona doğru yürüdüğünü dile getiriyor..
Karlı dağların ardında
Yara doğru yürüyorum
Yunus'un feyzi aldığı
Yere doğru yürüyorum
Hangi derdimi sayayım
Gah atlıyım gah yayayım
Ben bu alemde bir rüyayım
Sıra doğru yürüyorum
Sevgili okurlarım : Ülkemiz gündemi , ekonomi , gelen zamlar, geçim sıkıntısı..
Bankalarda para yok, döviz , altın başını alıp gidiyor.. Para kazanan mutlu, daha çok kazanıyor.. kazanamayanlar ise perişan daha çok eziliyor..
Uzun ince bir yolda : düşe kalka bugünlere geldik..
Yarına : garantimiz yok..
Ölüm gerçek , dünya fani..
Dulkadiroğlu Belediyesi Basın Müdürü Cengiz Berberoğlu dayısı, benim hacı yoldaşım Fazlı Kılılıoğlu vefatını öğrendim..
Otobüsle hac yolculuğumuz gözümün önüne geldi..
Ali Cilve ağabeyimiz de bizimle beraberdi.. o da şimdi İstanbul da yoğun bakımda Allah şifa versin , iki iyilikten birini versin..
Fazlı ağabeyimiz : dua eden, sürekli iyilik isteyen çok güzel bir dosttu.. vefat haberi bizleri fazlası ile üzerken, bize düşen ona bir Fatiha göndermektir..
Allah mekanını cennet etsin, amin
Hepimiz uzun ince bir yolda gidiyoruz, aşağı ne zaman düşeceğimizi bilemiyoruz.. belki bugün belki yarın.. belki yarından da yakın..
Gelin kalbimizdeki : nefret ve kinleri bir kenara atalım, bir birimizi sevelim..
Maraş şehri tümü ile senin olsa, üzerine Gaziantep bonos verseler , yeminle söylüyorum, seni hiç kimse kurtaramaz, enin de sonunda 100 de yaşasan gideceğin adres belli..
1500 yaşayanlar bile ölmüş, ne krallar, ne dâhiler ölmüş , değil ki sen, ben herkes ölecek , ölmeden gelin helalleşelim..
Bir birimizi sevelim..
Ekonomi öyle veya böyle olur, gider 1970 yılından bu yana olan ekonomik krizleri , günlük zamları bir gecede zengin olan veya fakir olanları çok gördük, bugünlerde geçer dostlar.. bu sebeple ekonomiyi kafaya takmayalım..
Etimiz olmaz ise , Soğan ekmek yeriz , oda olmaz ise Dut öğün savmaya yeter be dostlar yeter ki biz mutlu olmasını bilelim..
Hepimiz bir yere gidiyoruz, yaş 60 geçince Yunus Feyiz aldığı yere doğru gitmeye başlıyoruz..
Bazen Atla gideriz, bazen ise yaya önemli olan menzile varmaktır.. kafanıza takmayın mutlu yaşamaya bakın.. yarını bilen bir var mı ? yok yarın ne olacağımız belli değil..
Bugünlük bu kadar
İyi günler