Herkesin bir dönemi var !
Allah-u tala :” İlmi çalışana, serveti dilediğime verim,” buyuruyor..
Kimse : ben aklımla para kazandım, zengin oldum demesin..
Bizim çocukluğumuzda 9 çocuklu bir aile verdi.. Anne ve babası peş peşe vefat etti.
Büyük olan 8 kardeş, evi bağı, bahçeyi , dükkanı ekonomik değeri olan yerin tapusunu üzerine aldılar..
En küçük kardeşlerine ise : Taşlık kayalık beş para etmeyen yeri verdiler..
Bu yer : Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğünün oradan başlayan yukarı doğru giden çok büyük geniş bir alan idi..
Küçük kardeşleri , aklı ermeye başlayınca ağabeylerine küserek onların yanından ayrıldır..
O yer yıllarca öyle durdu..
1983 sonrası Özal ‘lı yıllarla , Gece Kondu Önleme bölgesi ilan edilmesi ile şehir batıya kaymaya başladı..
Binevler, Vilya kent, Serinkent, Tatlı kent sitelerinin yapıhması ile bizim Emrullah ağabeyin yeri altın gibi değerleni verdi..
8 kardeş sıfırı tüketen, garip ve fakir biri olurken, Emrullah ağabey birden bire zengin biri olu verdi..
Parseli yapılan arsalarının kat karşılığı dükkan karışlığı vererek kısa zamanda zengin oldu.
Çalmadı, çırpmadı , kimseyi dolandırmadı.. Babasının malı Miras helal mal, o sabır etti bekledi, Allah da ona mükafatını verdi..
Çocukluğu , gençliği, ahir ömrü , fakir yokluk içinde geçti, ama 60’ından sonra servete kondu, hac ve umre yaptı, çocuklarını evlendirdi.. hepsini ev ve iş yeri sahibi yaptı.. ahir ömrünü böylece tamamladı..
Bilemeyiz, herkesin bir dönemi var, kimi zengin olur, kimi fakir.. Allah dilerse taşlık kayalık, tarım alanı olarak beş para etmeyecek yerden insanı zengin eder..
Sevgili okurlarım: Allah , Allah deyin, siz ne isterseniz o virir , ama şuna dikkat etmek gerek, hayırlı olanı istemek gerekir..
Hayırsız malın gereği yok..
Çok mal, sahibini cennette götürdüğü gibi, cehennemede götürür.. önemli olan o malın verdiği sorumluluğu yerine getire bilmek önemli..
Askerliğimi Ankara Kara Harp Okulu Özel Gösteri ve Tabrikat Bölük’ünde yaptım..
Bölük komutanı : 12 kişi seçte sınavla onbaşı yapalım, talimatı verdi.. işin doğrusu bende seçim yaparken biraz hemşericilik yaparak Maraş ve komşu illerden seçtim..
Çiçeği burnunda onbaşı : sıhhiye onbaşı olmuş, hasta olan askerleri revire götürecek , sıraya girin düzgün durun diyerek sille tokat dayak atıyor..
Ne yapıyorsun diye sordum: “ Baksana düzgün durmuyorlar” cevabını verdi..
Bende : o onbaşı pırpırını söker sana yedirim.. adamlar hasta koluna germen gerekirken, tekme atıyorsun !” diye bağırmam üzerine odasından : bölük komutanı çıktı.. bana ,” Senin seçtiğin adam bize bahane etme” dedi..
Haklı ben seçtim ama bizim adam Onbaşı olmayı , askerlik yapanlar bilir , yazı tura onbaşı derler , yazı tura onbaşılığı kaldıramadı..
Bugün görüyorum: kimi Allah’ın verdiği zenginliği kaldıramıyor, kimi müdür olmuş vali olmuş belediye başkanı olmuş, milletvekili olmuş , bir yerlere baş olmuş ama onu kaldıramıyor..
Mesele burada.. Şehrimizin 5 yılının gittiğini üzülerek görmekteyiz..
Gaziantep her gidip gelmeye moralim bozuluyor.. onlar nerede biz neredeyiz..
Yazık : Kahramanmaraş bunu hak etmiyor..
Herkesin bir dönemi var : Bunların dönemi ile giden yıllara yazık diyorum.. Allah akıl fikir versin, bugünden sonra bizde uluslararası yazar mı ? olsak (!) bilemiyorum..
Uluslararası iyi günler diliyorum..