EĞİTİM VE TEMİZLİK
Temizlik dünya medeniyetinin olmazsa olmazıdır. Temizlik bizim inancımıza göre "imandan gelir" . Yani inanmanın temel esaslarından en önemlisi temizliktir. Ama gel gör ki 21. yüzyılda bu konuyu dahi gerçekleştiremedik. Özellikle Müslüman'ı çok olan ülkelerde bu konu sanki hiç önemsenmemiştir.
Hem Müslüman'ı çok olan ülkeleri, hem de başka dinlere veya dini önemsemeyen batı ülkelerini gezmiş bir kişi olarak şunu söylemek zorundayım. Batı ülkelerindeki temizlik seviyesine maalesef bizim ulaşamadığımızı müşahede ettim. İnsanlık adına batı toplumlarının çevre temizliği beni sevindirdi. Ancak Müslüman bir insan olarak yaşadığım ülkemde ve gittiğim Müslüman'ı bol ülkelerde dinimizin emri olan temizlik ile genel olarak karşılaşmamak beni ziyadesi ile üzdü.
Son zamanlarda ülkemizin bir çok yerinde yangınlar meydana geldi. Bazı yangınların ormanlık alanlarda piknik yapanların ihmali yüzünden olduğunu haberlerde duyduk. Bir insanın bu kadar duyarsız olması nasıl mümkün olabilir.
Sahillerde, dinlenme ve tatil beldelerinde geziye giden insanlarımızın yediklerinin çöplerini ve çocuk bezlerinin orta yere atıldığını gördük. Pet şişelerini ve içtikleri bira şişelerini orta yere bırakanlar içimizi sızlatıyor.
Tarihi eserleri ziyaret ederken adam dayanamıyor üzerine ismini yazıyor !
Kocaman adam sokakta yatan köpeğin üzerine toprak döküyor,taş atıyor,çöp döküyor. Karıncanın yuvasını dağıtıyor insanlar. Kedilere eziyet ediyorlar. Kuş yuvalarını bozuyorlar.
Park alanlarına ve dinlenme yerlerinde gidenler araçlarını uygunsuz, birbirinin çıkamayacak kadar arkasına park yapıyorlar.
Caddede giderken arabasından halen sığara izmariti, sığara kutusu atanlar ve tükürenler içimizi parçalıyor.
Yol kenarları kağıt parçaları ve poşetler dolu.
Yol tamiri ve bakımları ciddiyet içinde yapılmıyor. İşaret levhaları konmuyor. Bozuk yolların denetimleri yapılmıyor.
Kaldırımlar oto alım satım, oto yıkama ve oto kiralama işyerleri tarafında işgal edilmiş. O konutlarda oturanlar araçlarını kendi evlerinin önüne koyamıyor. Yayalar kaldırımlardan gidemiyor. Kaldırımlar araçlarla dolu. Bazı caddelerimiz panayır gibi. İş yeri bayrakları ile donatılmış.
Okullarımızda kağıt israfı ve yardımcı kitap israfı başını almış gidiyor. Her yıl yüzlerce ton kağıt geri dönüşüme gidiyor. Öğretmenlerimiz öğrencilerimize defter kullanma,kitaptan faydalanma yollarını öğretemiyor. Bir ders yılında 50 sayfa defter kullanacaksa 100 yaprak defter aldırıyor. Öğrenci sene sonunda defteri bomboş atıyor.
Ekmek israfını utancımdan hiç yazmak istemiyorum. Çöp kutularına ekmek atılıyor.
Bu karanlık tabloyu elbette ki eğitim vererek çözmemiz gerekiyor. Bu durumu öğretmenlerimiz ana okulundan başlayarak lise son sınıfa kadar geçen süreç içinde her fırsatta planlı bir şekilde öğrencilerimize anlatmalı. Eğer bir insan temiz değilse medeni değildir.
Elbirliği ile bu işi Ülke genelinde çözmek zorundayız. Eğitim verilmeden öğretim yapamayız.