Mangal Kömürü Üretmek İçin Gece Gündüz Mesai Yapıyorlar

Mangal Kömürü Üretmek İçin Gece Gündüz Mesai Yapıyorlar
Manisa’nın Demirci ilçesi Kulalar mahallesine Adana’dan gelen Kurt ailesi, yaktıkları meşe odunundan elde ettikleri mangal kömürü ile geçimlerini sağlıyor. Bin bir emekle toplanan odunlar yaklaşık 10 günlük bir süreç sonunda mangal kömürüne dönüşüyor.

Mangal Kömürü Üretmek İçin Gece Gündüz Mesai Yapıyorlar

ADİL AKA

Manisa’nın Demirci ilçesi Kulalar mahallesine Adana’dan gelen Kurt ailesi, yaktıkları meşe odunundan elde ettikleri mangal kömürü ile geçimlerini sağlıyor. Bin bir emekle toplanan odunlar yaklaşık 10 günlük bir süreç sonunda mangal kömürüne dönüşüyor.

Demirci merkeze 12 kilometre uzaklıktaki Kulalar mahallesinde dağlık ve ormanlık alanda Orman İşletme Müdürlüğünce belirlenen alanlarda günün ilk ışıklarıyla toplanan odunlar, bir alanda küçük tepecikler halinde dizildikten sonra üzeri saman ve toprakla kapatılarak yakılıyor. İçten içe yanan odunlar yaklaşık 10 günlük bir süreçten sonra mangal kömürüne dönüşüyor. Mangal kömürüne dönen meşe odunları daha sonra çuvallanarak satışa hazır hale getiriliyor. Çuvallanan kömürlerin kilogramı 20 TL’den satışa sunuluyor.

mangal-komuru1.jpg

YILDA 50 TONA YAKIN MANGAL KÖMÜRÜ ÜRETİYORLAR

1.5 yıl önce Adana’dan ailesiyle gelerek meşe odunlarından mangal kömürü yapan Muzaffer Kurt (42), "Devletin izin verdiği ağaçları kesip yolun kenarına getiriyoruz. Römorklara doldurup ocaklara getiriyoruz. Üzerini saman ve toprakla örtüp ateşliyoruz. 15-20 gün ateşte kalıyor. Bu şekilde içten içe yanıyor. Yıllık 25-30 ton üretim yapıyoruz. Çevre il ve ilçelere gönderiyoruz. Nereden istenirse oraya gönderiyoruz. Çoluk çocuk hep bu dumanın içinde yaşıyoruz. Çok zor. Ne gecemiz ne de gündüzümüz var. Alın terimizle, şerefimizle ve namusumuzla para kazanmaya çalışıyoruz" diye konuştu.

İŞİMİZ GERÇEKTEN ZOR

Eşiyle kömür yapımında çalışan 37 yaşındaki Gülcan Kurt ise "Her sabah erken uyanırız. Kömür varsa kömürü çıkarıyoruz. Sonra soğuyor. Ben, eşim ve çocuklarımla dolduruyoruz. Doldurduğumuz çuvalların ağızlarını dikişliyip kapatıyoruz. Çuvalla işlerimiz bittikten sonra toplayıp samanlayıp, topraklayıp onları da ateşe atıp ateşliyoruz. Sonra işimiz bitiyor. Onların çıkmasını bekliyoruz. Zor bir yaşantımız var. Ama buna da şükür diyorum".

HABERE YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.