İMAM-I AZAM'I EBU HANİF 'İN ÖLDÜRÜLMESİ

Halk arasında bilinen ismi İmam-ı Azam olan Ebu Hanif'in asıl adı Numan Bin SABİT'tir. Kaynaklara göre 699 yılında Irak'ta doğdu. Devrinde Kuran ,fıkıh ve hadis ilminde yüksek bilgi sahip olduğu için kendisine İmam-ı Azam denmiştir. Görüşleri isabetli , Kuran ve sünnet merkezli olmasından dolayı mezhep (görüş) alimi olarak adlandırılmıştır. Vefatından sonra büyük kitleler görüşlerine itibar etmiştir. Onun derin dini ilmini önemseyen ve etki alanını gören devrin yöneticileri yanlarına alarak kendi görüşleri doğrultusunda fetva vermesini istemişler. Kendisine Baş Kadılık teklif etmişlerdir. Ancak İmam-ı Azam bu teklifi kabul etmemiş. Teklifi kabul etmesi için işkence yapmışlar. Zindana atmışlar.

Yanına gelenlere şu sözlerle cevap vermiştir.

"… O, ( Ebu Cafer Mansur) bir insanın katline hükmeder, ben mühür basacağım. Bu mümkün değil. Bu dünyada kırbaç yemek ahrette ceza görmekten iyidir…."

Abbasi halifesi Ebu Cafer Mansur’un Baş kadı olma teklifini red edince , zindana atıldı, kırbaçlandı. Sonunda, çorbasına zehir katılıp, zehirlenerek şehit edildi. Zehirlendiğini anlayınca, zindandaki öğrencilerine yazdırdığı meşhur vasiyetnamesi,

“BENİ GASP EDİLMEMİŞ , BİR TOPRAĞA GÖMÜN”

İmam-ı Azam'ın günümüzde de anlamını ve yerini bulan Kurana dayalı temel görüşleri aşağıda özetlenmiştir.

-Arap olmayan Müslümanların, anadilleri ile ibadet etmeleri meşrudur.

-Bir insanının mümin olduğunu ibadeti belirlemez.

-Kimin cennete veya cehenneme gideceğini Allahtan başka hiç kimse bilemez.

-Beşeri ilişkilerde dindarlık ölçü değildir.

-Namaz kıldırıp para almak helal değildir.

- İmana dair son sözü Allah söyler.

-Din için toprak işgal etmek meşru değildir.

- Evlenme ve eş seçme hakkı kadının kendisine aittir.

-Arapça kutsal dil değildir,kutsal olan anlamdır.

-Allahın elçileri, Allahın kitabına aykırı konuşmazlar.